Ik at t lestens effe at, was alles effe mair dan zat

Ik wilde weer ns nair m’n stamcafé 

Mijn vrouw die had n strakker plan, lekker in t bankie man, nou wil er toch genien mair met je mee.

Toch bleef ik op m’n strepen staan bin vliegend toch de dijk opgoan ik hang ie-de-re aivend veer de buis

Ze weet toch dat ik álug bin, dus prakkeseren et gien zin

Ik bin straks veer de klok van iene thuis

 

Ik wier wakker in n trouwpak

Ik wist niet iens wie of ze was

Zij log nag naist me in n slaipzak

hardop te knorren in t gras

Ik wier wakker in n trouwpak

Vertel dat moar ns an je vrouw

Ik liet me toch n kair verlaaien

Moar nai de zoende komt berouw

 

Jalalalalalalalalalalalalalalala

Jalalalalalalalalalalalalalalala

 

Ik belande dus weer veer de buis

Ver weg van al t faistgedruis

Ik ging vandaag behoorlijk deer t slijk

Veerbeeldig als ik altijd was, ik liep toch altijd in de pas

Moar nou zit ik non-stop in t gezeik 

van s oches vroeg tot s aives loat in zelfs veer t slaipe gaan.

Voorlopig kom ik niet mair op dijk

Met handboeies om naist me vrouw

Me polsie binne bont en blauw, veejrlopig reken ik me niet mair rehk

 

Ik wier wakker in n trouwpak

Ik wist niet iens wie of ze was

Zij log nag naist me in n slaipzak

hardop te knorren in t gras

Ik wier wakker in n trouwpak

Vertel dat moar ns an je vrouw

Ik liet me toch n kair verlaaien

Moar nai de zoende komt berouw

 

Jalalalalalalalalalalalalalalala

Jalalalalalalalalalalalalalalala

 

Ik wier wakker in n trouwpak

Ik wist niet iens wie of ze was

Zij log nag naist me in n slaipzak

Hardop te knorren in t gras

Ik wier wakker in n trouwpak

Vertel dat moar ns an je vrouw

Ik liet me toch n kair verlaaien

Moar nai de zoende komt berouw

 

Ik liet me toch n kair verlaaien

Moar nai de zoende komt berouw

 

Tekst: Joop Bouwman